یکی از مسائل مهم جامعه، «کهانت» است که معنای پیشگویی و آگاهی از غیب را می‌دهد. روایات انبوهی در مذمت کهانت از فریقین نقل گردیده و به‌صورت کلی کهانت را حرام دانسته‌اند. مراجعه به کاهن اگر از اخبار جزمی اطلاع دهد، حرام است. در این نوشتار با روش توصیفی- تحلیلی تلاش شده تا بعد از مفهوم‌شناسی کهانت از نظر لغوی، به بررسی شواهد کهانت در متون امامیه و اهل‌سنت پرداخته شود تا حدود و ثغور کهانت و مراجعه به کاهن به‌صورت تفصیلی واکاوی و تحلیل شود. از یافته‌های این پژوهش این است که هیچ‌کدام از روایات حرمت کهانت، سند تامی ندارد، اما از تمام این روایات، اثبات حرمت نزد برخی فقها، ماهیت کهانت که غالباً دوستی و ارتباط با شیاطین است و با نگاه نامناسبی که متشرعه و اسلام به کاهن دارد، این عمل حرام گردیده است. براساس برخی از روایات اهل‌سنت که فقهای اهل‌سنت طبق آن فتوا داده‌اند، رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) با برحذرداشتن مردم از تصدیق کاهنان، می‌فرماید: هر کس با رفتن نزد کاهن و ساحری، او را در گفته‌هایش تصدیق نماید، به چیزی که بر رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نازل گردیده، کافر شده است.
واژگان کلیدی: کهانت، پیشگویی، اخبار از غیب، امامیه، اهل‌سنت.
بررسی حکم فقهی کهانت براساس دیدگاه فریقین
.png "بررسی فقهی حکم هیپنوتیزم و خواب مصنوعی برای دستیابی به اخبار غیبی")
.png)
.png)
